Met een bedrag van vele miljoenen heeft de Rijksoverheid de ambitie om de informatiehuishouding van de overheid op orde te brengen. Het actieplan Open op Orde is inmiddels bekend, én is de basis om affaires als met Toeslagen in de nabije toekomst te voorkomen. Regeringscommissaris Informatiehuishouding Arre Zuurmond heeft dan ook een stevig startpunt om dit thema op te pakken. Maar, gaat dat lukken ondanks alle aandacht op informatie, informatievoorziening en archieven en alle ICT-middelen die daarvoor ter beschikking staan? Het aantal informatieprofessionals dat dit werk moet verzetten is bijna niet op de markt beschikbaar. De archiefwet is nauwelijks een item op de gemiddelde bestuursagenda bij overheidsorganisaties, of staat onder aan het lijstje. Cybersecurity, IT-vraagstukken, wervingsvraagstukken en nog meer wetgeving lijken urgenter.

Tegelijkertijd wordt de informatiebehoefte van de overheid eerder groter dan kleiner. De Wet gegevensverwerking door samenwerkingsverbanden (WGS) is daar een voorbeeld van, zoals Kees Verhoeven aangeeft in zijn recente blogs. Met of zonder noodwet verzamelt de overheid steeds meer gegevens over burgers. Deze gegevens kunnen soms ook gedeeld worden met particuliere partijen. Dat gebeurt in Smart Cities, Field Labs, via de Corona Toegangs App en in diverse samenwerkingsverbanden.

Worden burgers nog voldoende beschermd, en is de overheid klaar om deze groter wordende informatie-stroom goed te begeleiden? De wetten zijn geschreven. De (beleids-)kaders zijn bekend. De IT is beschikbaar. Maar is er voldoende kennis en aandacht om snel de volgende stap te zetten? Hoe dan ook hebben informatieprofessionals in dit hele proces een belangrijke rol. Prof. dr. Rik Maes - als initiator van de term 'informatieprofessional' - kan dat beamen.